Mijn naam is Margriet Pen, ik ben 55 jaar en moeder van drie volwassen kinderen en oma van twee kleinzoons. Ik kom uit Zutphen en groeide op bij ouders die creativiteit door de pap van alle kinderen mengden. Aan het eind van mijn kindertijd beheerste ik veel verschillende technieken en was mijn creativiteit makkelijk toegankelijk.
Ik ging in Utrecht aan de Hogeschool voor de Kunsten theater en drama studeren. Ik heb de opleiding met veel plezier gedaan en heel veel geleerd, maar het bleek tijdelijk leuk. Ik ben altijd blijven maken en zo werd ik steeds beter in de technieken die ik al beheerste en leerde ik, waar me dat leuk leek of nodig was, nieuwe bij.
Dat bleef niet onopgemerkt en dus werd ik gevraagd om op de school van mijn kinderen vormgevingsklusjes te doen en met de leerkracht van groep 7 samen de handenarbeidlessen mee te bedenken en geven. Daarna werd het steeds meer: een vormgevingsopdracht, een baantje op een andere school, workshops als vakleerkracht op verschillende BSO’s, open atelier in mijn eigen huiskamer en ruim 5 jaar als pedagogisch medewerker op een gewone BSO, met de nadruk op knutselen. Kortom, een schat aan leermomenten en een bak aan ervaring.
Ik heb bijzonder veel plezier in het werken met kinderen. Ik hou ervan de eigenheid van elk kind aan te spreken en te stimuleren. Technieken aanleren vind ik belangrijk, ik hou er van ze iets te laten maken waar ze trots op zijn, op de grens te werken van wat ze al kunnen. Daarnaast leer ik ook van kinderen, elke dag opnieuw.
Op de CursusBSO geef ik textiele werkvormen. Hergebruik heeft daarin zeker een plek, want dat doe ik eigenlijk het liefst: van iets ouds weer iets mooi nieuws (laten) maken.